Ik zeg nog wel eens dat wandelen dient als therapie. In tijden dat je weinig rust in je hoofd hebt, of veel meemaakt in je leven, is wandelen de uitkomst. Tijdens het wandelen krijg je de tijd om de (kleine) moeilijkheden in je leven te verwerken en een plekje te geven. Je ‘hoeft’ even niets tijdens het wandelen, maar bent verplicht om letterlijk met jezelf te zijn. En dat is fijn.

Onderstaand lees je waarom ik elk weekend graag tijd maak om een lange afstand te wandelen. En waarom ik zo gek ben ik deze week de Nijmeegse 4-daagse te wandelen. Het is weer zover en ik heb er zin in! Lees je mee?

Vakantie nodig in je drukke leven?

Heel eerlijk: hoeveel tijd maak jij in de week vrij voor jezelf? In je dagelijkse leven word je continu herinnert aan je lange to do lijstjes, sociale verplichtingen en je kopzorgen. Thuis zie je wat er allemaal nog moet gebeuren, op werk wil je ook graag je best doen en tijdens het doen van de boodschappen, kom je ook steeds weer bekenden tegen. Momenten van rust zijn er niet. Alleen als je op vakantie gaat, dan kun je eindelijk even afstand doen van je drukke leven vol kopzorgen. Is dat de manier waarop je wil leven? Je leven zo leven, dat je alleen in de vakantie even kan ontspannen?

Structureel meer rust ervaren

Wandelen helpt om structureel meer rust te ervaren in je leven (én in je hoofd). Je bent minder toe aan een lange vakantie, omdat je steeds al even de tijd neemt voor jezelf. Waar je normaal eigenlijk altijd betrokken bent in je leven, kun je hier tijdens het wandelen afstand even van doen. Je krijgt de tijd om alles even op een rijtje te zetten, waardoor je je leven weer kunt overzien. Je wordt niet meer overweldigd door je leven, maar je krijgt de tijd om je leven van een afstandje te bekijken. Hierdoor kun je de emotionele last die je met je meedraagt verwerken en een plekje geven. Waardoor er letterlijk weer ruimte ontstaat in je hoofd om nieuwe dingen aan te gaan. Je kunt weer ‘leven’ in plaats van ‘overleven’.

Wandelen helpt bij mentale klachten

Als je kampt met mentale klachten, dan is wandelen de uitkomst. Of dit nu grote mentale klachten zijn, of beginnende klachten, wandelen werkt hier preventief voor. In plaats van te ‘overleven’ krijg je steeds meer ruimte om te ‘leven’. Omdat je letterlijk even afstand doet van het leven waar je het zo moeilijk mee hebt. Je ‘moet’ wel met jezelf optrekken. Waar je normaal liever vlucht voor je mentale klachten, moet je ze tijdens het wandelen ineens aangaan. Je kunt er niet omheen, maar je maakt tijd om het leven aan te gaan. Hoe moeilijk het ook is om de stap te zetten om te gaan wandelen, werkt het op lange termijn helend en rustgevend. Je brengt tijd met jezelf door, om alles te verwerken en meer ruimte te creëren in je hoofd. Je overziet je leven, in plaats van dat je er teveel bij betrokken bent.

Elke week tijd voor mezelf

Dit is dus de reden dat ik het liefste elk weekend tijd voor mezelf maak om te wandelen. Waar ik begon met 15 kilometer, wandel ik nu graag 40 kilometer op een dag. Hoe langer de afstand, hoe meer ik kan ontspannen en alles een plekje kan geven. Als ik niet zou wandelen, had ik waarschijnlijk allang heftige mentale klachten gekregen. Als ik niet wandel, ben ik sneller overprikkeld, heb ik minder geduld, ben ik een bom aan negativiteit en ben ik minder gelukkig. Terwijl als ik wel elk weekend wandel, heb ik meer energie om mijn leven aan te gaan vanuit plezier.

Vanaf woensdag wandel ik daarom weer mee met de 4-daagse van Nijmegen. Volg mij op Instagram @ineigenwijsheid.nl of op Facebook (@ineigenwijsheid.nl) voor een mooi wandelverslag.

1 reactie

  1. Hoi Amber,
    Veel gebeurtenissen en ervaringen die je beschrijft in dit mooie artikel zijn een terugkerend thema in mijn levensloop. Sinds dat ik als klein jongetje zelfstandig van en naar school ging nam ik vaak de snelste route op de heenweg, en nam ik regelmatig een omweg op de terugweg. M’n moeder kwam hier achter en vroeg waarom ik dat deed en, van horen zeggen, was mijn reactie dat ik gewoon prettig vond. Tijdens de periode van voortgezet onderwijs had ik geen fiets bij het station staan en liep ik altijd naar school terwijl veel studiegenoten met die fiets, auto of bus gingen. Wanneer ze vroegen waarom ik liep zei ik dat dat was om m’n hoofd even leeg te maken; om tot rust te komen. Waar anderen hun batterij opladen met de gezelligheid van vrienden en gelegenheden deed ik dat met de korte wandelingen rond om school. Nu dat ik een voltijd baan heb en een huis heb om te onderhouden merk ik dat ik moeite heb met een gebrek aan rust. Na het lezen van jouw blog is het misschien een goed idee dat ik de korte wandelingen maar weer eens gaan oppakken. 😉

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Amber

Vanaf kleins af aan wist ik al dat anderen willen helpen in mijn bloed zit. Als kind voelde ik mij al anders dan de rest, alsof ik er niet voor gemaakt ben om met de grote stroom mee te zwemmen. Ik denk heel anders dan 'de rest' en dit ben ik steeds meer als mijn kracht gaan zien. Met mijn inzichten en in mijn eigen wijsheid help ik anderen graag op hun eigen pad. Ik ben eigen en ik wil jou inspireren om ook te gaan leven naar jouw volledige potentieel. Je hebt f*cking wat te doen op deze aarde!