Hoe ver kan je verwijderd van jezelf raken? Door altijd te leven voor anderen? Ik stelde mezelf deze vraag: langzaamaan werd ik mij bewust dat mijn leven helemaal niet mijn eigen leven was. Ik denk dat het meer een ophoping was van de levens van iedereen, behalve van die van mij. Waarom cijfer ik mijzelf eigenlijk altijd weg? En waarom mag ik van mezelf mijn eigen leven niet voluit gaan leven? Altijd maak ik mij druk om anderen, maar waarom nam ik geen verantwoordelijkheid over mijn eigen leven? Mijn onzekerheid zat me ontzettend in de weg. Ik zou hier wat aan gaan doen: ik wilde alleen nog maar goedkeuring van mezelf.
Het antwoord op de vraag was namelijk een ja, ik was ver verwijderd van mezelf. Draaide mijn leven niet meer om anderen dan om mezelf?
Kiezen voor jezelf is jezelf belangrijk vinden
Vond ik mijzelf belangrijk? Vond ik het mezelf waard om een plekje in deze maatschappij in te nemen? Heel eerlijk: van elk sociaal uitje zat ik huilend in de bus naar huis. Ik had altijd het gevoel dat niemand mij leuk genoeg vond. Waarom zou iemand überhaupt met mij praten? Zo leuk ben ik toch niet?
De overtuiging ‘Ik ben niet goed genoeg’ had invloed op alles in mijn leven. Ik genoot niet van sociale gelegenheden, van mijn opleiding kon ik niet genieten en ik was nergens mezelf. Ik mocht en kon mezelf niet zijn, de échte Amber zou niet leuk genoeg zijn. Het hield me tegen op alle vlakken in mijn leven: genieten van het leven kon ik bij lange na niet. Autorijles of school was voor mij zo’n grote uitdaging, omdat ik overtuigd was dat ik dit toch niet zou kunnen. Ik greep mijn kansen niet én ik kon niet leven volgens mijn volledige potentieel.
Ik moest dus beginnen met mezelf wél belangrijk vinden. Ik zou mezelf wél op waarde gaan schatten, omdat mijn onzekerheid mij tegenhield. Ik werd me steeds meer bewust van mijn masker en met kleine stapjes probeerde ik dat masker af te zetten. De mensen om mij heen verdiende het ook om de échte Amber te zien.
Accepteren dat jij bent zoals je bent
Tja, houden van jezelf, hoe doe je dat? Ik werd me ervan bewust dat zelfliefde niet altijd hoeft te betekenen dat je altijd maar liefde voor jezelf moet voelen. Het is wél jezelf toestaan je ruimte in te nemen – bij jezelf én bij anderen. Zelfliefde is jezelf mogen zijn van jezelf. Dus moesten ook de negatieve emoties die ik over mezelf heb, de ruimte krijgen. Ik hoefde niet meer te vechten tegen mijn onzekerheid, dit hoort bij mij. Zelfliefde is de weerstand die hierbij komt kijken, gewoonweg accepteren zónder je hierdoor tegen te laten houden.
Weerstand om te kiezen voor jezelf
Weerstand is er om je te beschermen: het is je oerbrein die je helpt te overleven. Steeds meer probeerde ik mijn oerbrein netjes ‘dankjewel’ te zeggen voor deze gevoelens. Ik accepteerde deze gevoelens en ik bekeek ze van een afstandje: moet ik écht luisteren naar deze gevoelens? Ik besefte me dat ik deze gevoelens niet nodig had en dat gevoelens van zelfliefde veel meer voor mij zouden betekenen. Een bewustwordingsproces dat goud waard was: hierdoor kwam ik steeds dichterbij mijn ware ik.
Kiezen voor jezelf, zit in de kleine dingen
Ik startte met kiezen voor mezelf. Ook al voelde ik weerstand, ik koos bewust om dichtbij mezelf te blijven. Ook al voelde ik mij niet goed genoeg, ik kon wel mezelf laten zien. Ik zette een knop om: de knop van ‘Amber is toch nooit leuk genoeg’ naar ‘Amber mag haar ruimte innemen, precies zoals ze is’.
Ik koos er bewust voor de dingen doen, die ik normaal niet mocht van mezelf. Kinderlijk lachen om een flauwe grap? Gewoon doen! Vertellen dat ik graag lange afstanden wandel? Gewoon doen! Een dieper laagje van mezelf laten zien? Gewoon doen! Alles waar ik eerst weerstand bij voelde? Gewoon doen!
Bewustwording
Ik ben er nog lang niet, maar deze bewustwording zet mij op het juiste pad. Ik wil gaan leven in plaats gaan overleven. Voor mij is dit dus niet altijd luisteren naar het stemmetje in mijn hoofd, maar leven in mijn #fuckitmode. Ik kies ervoor bewust dingen te doen die mij helpen, ook al voel ik hierbij veel weerstand en vervelende gevoelens. De gevoelens mogen er wel zijn, ik geef ze ruimte, máár ik luister er niet naar. Ik neem nu verantwoordelijkheid over mezelf en mijn eigen leven. Ik ben goed genoeg, maar het is aan mij om dit te geloven in plaats van te luisteren naar mijn ego – ik hoef niet te overleven, maar ik wil leven!
Bewust kiezen voor jezelf, zit in hele kleine dingen! Ga eens lekker dat boekje lezen op de bank. Ook als iedereen dingen verwacht van jezelf – inclusief jijzelf. 😉 Kiezen voor jezelf is altijd jezelf belangrijk genoeg vinden; je hebt geen goedkeuring van anderen nodig om je eigen leven te leiden. Kiezen voor jezelf, is houden van jezelf. De ultieme vorm van zelfliefde.
Wat ik je graag nog wil vertellen:
- Het is niet raar om jezelf af en toe even kwijt geraakt te zijn in deze al zo drukke maatschappij.
- Waarom jij niet bent zoals je overkomt.
- De ultieme vorm van zelfliefde: zo kan jij thuis even ontspannen.
- Leef je eigen leven, zo laat jij je leven niet leiden door anderen.
